-
1 kıç
kıç üstü oturmak fam nicht ein und aus können;kıçını yırtmak gröhlen; sich (D) den Hintern zerreißen;kıçtan bacaklı Wuchs gedrungen, stämmig
См. также в других словарях:
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
